به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، فاطمه فرشی جلالی سرپرست هیئت باستان‌شناسی امروز دوشنبه 12 خرداد 99 با اعلام این خبر افزود: «با توجه به تصمیم شرکت آب منطقه‌ای زنجان مبنی بر ساخت سد مخزنی بلوبین در محدوده ایجرود، محدوده سد در سال 1394 مورد بررسی باستان‌شناسی قرار گرفت که در نتیجه مشخص شد 13 محوطه در نتیجه ساخت سد از بین خواهند رفت.»
او تصریح کرد: «در این میان محوطه روستای بلوبین نیز جزو محوطه‌های در خطر و نیازمند کاوش نجات‌بخشی قرار گرفت. این محوطه در ضلع شمالی روستا واقع شده به این صورت که دو ضلع شرقی و شمالی با شیب زیادی به باغات اطراف منتهی می‌شود و بر روی دو ضلع غربی و جنوبی، خانه‌های روستا قرار دارد.»
فرشی جلالی با بیان اینکه نخستین فصل کاوش این محوطه با تمرکز به لایه‌نگاری و شناخت توالی فرهنگی انجام شد، گفت: «با توجه به اهداف فوق، دو ترانشه پلکانی در سمت شرق محوطه ایجاد و حدود 20 متر نهشته فرهنگی کاوش شد و در نهایت ترانشه دو به بستر صخره‌ای رسید.»
او نهشته‌های کاوش شده در این دو ترانشه را شامل انباشت خاک، خاکستر، معماری با دیوارهای سنگی و کف‌های حرارت دیده با جوش‌کوره دانست و تصریح کرد: «وجود حرارت‌دیدگی‌ها و جوش‌کوره نشان می‌دهد که در این محل کوره‌های پخت سفال وجود داشته است.»
جلالی سرپرست هیئت باستان‌شناسی با اشاره به اینکه سفال‌های بهدستآمده را می‌توان به دوره اسلامی تاریخ‌گذاری کرد، گفت: «عموم سفال‌های بهدستآمده دارای خمیره قرمز و نخودی ساده بوده که به‌ندرت به شیوه مرصع با قطعات سفال لعاب‌دار تزیین شده‌اند.»
او اعلام کرد که مجوز کاوش نجات‌بخشی محوطه روستای بلوبین از طرف پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری صادر شده است.
انتهای پیام/
